Oleh: HAPPIS BASHA
Beliau adalah Sheikh Sayid Abul Hasan Ali al-Hasani An-Nadwi dilahirkan pada 6 Muharam 1333, bersamaan tahun 23 November 1914 Masihi bertempat di Takia Kala, di Bandar Rae Berily.
Sejak zaman remaja, beliau telah mula mengumpulkan kitab-kitab hasil penulisan ulama terdahulu dan juga kitab karangan ayahnya sebagai bahan bacaan dan rujukannya. Beliau mempunyai satu sudut bacaan dan rujukannya sendiri yang dinamakan sebagai Maktabah Abil Hasan Ali yang bermaksud (Perpustakaan Abul Hasan Ali).
Dengan berlatarkan keluarga yang begitu mementingkan ilmu, tidak hairanlah bahawa minat membaca dan ilmu yang ada pada beliau terserlah sejak usianya yang masih muda lagi. Beliau yang berasal dari India merupakan orang yang pertama diiktiraf untuk menjadi anggota "Majma al-Ilmi al-Lughhawi" (Pusat Bahasa Arab ) bertempat di Damsyik Syria.
Beliau mempunyai ramai guru dalam pelbagai bidang ilmu. Antara gurunya ialah Sheikh Khalil bin Muhammad al-Yamani di mana beliau telah mempelajari bahasa Arab sehingga usianya mencecah 12 tahun. Ketekunan beliau dalam pengajian bahasa Arab menyebabkan beliau dapat bertutur serta memahami bahasa Arab dengan baik.
Selain itu, beliau turut berguru bersama Syeikh Khawajah Abdul Hayy al-Farooqi dalam bidang ilmu tafsir. Manakala dalam bidang ilmu "Nahu", beliau berguru dengan bapa saudaranya sendiri iaitu Syeikh Sayid Muhammad Talhah al-Hasani.
Dalam menjalankan kerja-kerja dakwah, beliau telah menjelajah ke beberapa buah negara. Beliau sering bermusafir ke negara-negara Islam bagi mengukuhkan ukhuwah Islamiah terutama dengan para ulama.
Di kalangan para ulama pula, beliau telah berkesempatan bertemu dengan banyak ulama antaranya Syeikh Abdurramad al-Banna al-Saati (ayah kepada As-Syahid Hassan al-Bana), Syeikh Muhammad Syakir, Syeikh Hamid al-Fiqqi dan juga Syeikh Mustafa Shabri (bekas Syeikhul Islam kerajaan Uthmaniah).
Beliau juga telah menghasilkan beberapa buah buku antaranya berjudul “Tokoh-Tokoh Pemikir Islam” dan “Dakwah dalam Islam”, “Empat Sendi Islam Yang Utama”, “Pertarungan Antara Pemikir Islam dan Barat di Negara-Negara Islam” dan “Riwayat Hidup Rasulullah s.a.w.”
Penulisan beliau diwarnai dengan berlatarbelakangkan sejarah serta dititip dengan tinta kerohanian yang menusuk kalbu, membuatkan karya-karyanya mudah difahami dan memberi kesan terhadap hati para pembaca.
Buku beliau yang berjudul “Apakah Derita Yang Akan Melanda Dunia Bila Umat Islam Mundur”, ternyata telah berjaya membuka hati dan mata pemimpin dan umat Islam tentang perihal kerugian yang dialami oleh dunia keseluruhannya. Dalam buku tersebut penanya menyatakan sekiranya umat Islam terus dilena fantasi, tanpa menyedari bahawa orang-orang Muslim sebenarnya sudah jauh ketinggalan dalam pelbagai bidang ilmu jika dibandingkan dengan barat.
Ketika berceramah beliau juga tidak pernah leka dalam memberikan idea dan pandangan malah meneruskan usaha dakwahnya itu sehingga ada di kalangan umat Islam yang tersentuh hati dan tidak dapat menahan perasaan, jatuh pengsan, dan terpaksa diusung keluar.
Beliau dianggap sebagai pendakwah ulung yang mampu mengubah perilaku zalim kerajaan Mongol kepada keadaan kesejahteraan Islam melalui sistem dakwahnya ketika itu. Nama beliau telah tersohor di beberapa buah negara Islam malah telah dijemput oleh Raja Jordan, Raja Abdullah bin Raja Syarif Hussain di atas perwatakankannya dan kesungguhan beliau dalam berdakwah.
Selain itu beliau juga sering bertemu dengan ulama-ulama besar negara Islam seperti di Mekah dan Madinah. Di antara ulama besar yang sering dikunjunginya ialah Syeikh Muhammad al-Arabi ait-Tabani bin Abbas al-Maliki, dan banyak lagi.
Dikalangan pemikir Islam pula, beliau pernah bertemu dengan pujangga Iqbal ketika beliau baru berusia 14 tahun. Selain itu, beliau juga pernah bertemu dengan As-Syahid Sayid Qutb, Syeikh Muhammad al-Ghazali dan Dr. Muhammad Hussain Haikal.
Statusnya sebagai seorang “ahlul bait” melalui keturunannya yang sampai pada nasab Saidina Hasan bin Ali bin Abi Talib r.a, tidak menjadikan beliau terasing dan terpisah daripada masyarakat umum tidak kira darjat atau pangkat. Peribadinya yang begitu sederhana, zuhud, bersikap terbuka dan ikhlas membuatkan orang ramai menyenanginya dan mendampinginya tidak kira usia muda mahu pun tua.
Setelah hampir setengah usianya dihabiskan dengan perjalanan dakwah menyeru umat Islam agar kembali teguh kepada al-Quran dan Sunah, beliau telah dijemput pulang ke sisiNya ketika sedang bersiap dikediamannya untuk menghadiri solat Jumaat.
Sumber: sini
0 ulasan:
Catat Ulasan